Ο υπερθυρεοειδισμός είναι μία πάθηση που χαρακτηρίζεται από υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική παραγωγή ορμονών του θυρεοειδούς. Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στην πρόσθια περιοχή του τραχήλου και παράγει ορμόνες που ρυθμίζουν το μεταβολισμό, την αναπνοή, τον καρδιακό ρυθμό, το νευρικό σύστημα, το βάρος, τη θερμοκρασία και αρκετές άλλες λειτουργίες του σώματος. Όταν ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί (υπερθυρεοειδισμός) οι λειτουργίες του σώματος επιταχύνονται και μπορεί να παρουσιαστεί νευρικότητα, άγχος, ταχυκαρδία, τρόμος στα χέρια, έντονη εφίδρωση, απώλεια βάρους και προβλήματα ύπνου, μεταξύ άλλων.
Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να έχει διάφορα αίτια, ωστόσο υπάρχουν αρκετές θεραπευτικές επιλογές. Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας αν παρουσιάσετε συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού.
Περιεχόμενα:
Συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού
Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν:
- Αίσθημα κόπωσης ή μυϊκή αδυναμία
- Τρόμο στα χέρια
- Διαταραχές της διάθεσης
- Νευρικότητα ή άγχος
- Ταχυκαρδία
- Αίσθημα παλμών
- Ξηρότητα του δέρματος
- Αϋπνία
- Απώλεια βάρους
- Αυξημένη συχνότητα κενώσεων
- Διαταραχές της εμμήνου ρύσεως
Σε ορισμένους ασθενείς υπάρχει περίπτωση να σχηματιστεί βρογχοκήλη, δηλαδή μία διόγνωση του θυρεοειδούς αδένα που ομοιάζει οίδημα στην πρόσθια περιοχή του λαιμού.
Αίτια του υπερθυρεοειδισμού
Ο θυρεοειδής αδένας παράγει τις ορμόνες θυροξίνη (Τ4) και τριιωδοθυρονίνη (Τ3) οι οποίες είναι ιδιαιτέρως σημαντικές για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Η υπερβολική παραγωγή των ορμονών αυτών από τον θυρεοειδή αδένα λέγεται υπερθυρεοειδισμός.
Το συχνότερο αίτιο υπερθυρεοειδισμού είναι η αυτοάνοση διαταραχή γνωστή ως νόσος του Graves. Στους ασθενείς με αυτή τη νόσο, το σώμα παράγει ένα αντίσωμα που λέγεται «ανοσοσφαιρίνη διέγερσης του θυρεοειδούς» το οποίο προκαλεί υπερβολική παραγωγή των θυρεοειδών ορμονών από τον θυρεοειδή αδένα. Η νόσος του Graves παρουσιάζει κληρονομικότητα και είναι συχνότερη στις γυναίκες.
Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να είναι, ακόμη, αποτέλεσμα τοξικής ή οζώδους βρογχοκήλης. Εμφανίζεται σε μορφή όγκου ή οζιδίων στο θυρεοειδή αδένα και προκαλεί υπερβολική παραγωγή των θυρεοειδών ορμονών. Μία φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα (θυρεοειδίτιδα) λόγω λοίμωξης από έναν ιό ή δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί επίσης να προκαλέσει συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού. Ακόμη, η αυξημένη κατανάλωση ιωδίου (είτε με τη διατροφή είτε από συμπληρώματα διατροφής) μπορεί να προκαλέσει αύξηση της παραγωγής των θυρεοειδών ορμονών.
Τέλος, κάποιες γυναίκες μπορεί να παρουσιάσουν υπερθυρεοειδισμό κατά την εγκυμοσύνη ή τον πρώτο χρόνο μετά τον τοκετό.
Διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού
Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται συνήθως από τα συμπτώματα, τη φυσική εξέταση και τις εξετάσεις αίματος. Οι τελευταίες γίνονται για να διαπιστωθούν τα επίπεδα της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) και των θυρεοειδών ορμονών Τ3 και Τ4. Για να θέσει τη διάγνωση, ο ιατρός μπορεί να χρειαστεί επίσης υπερηχογράφημα ή σπινθηροφγράφημα θυρεοειδούς με ενεργό τεχνήτιο για να ελέγξει τον αδένα για την παρουσία οζιδίων ή φλεγμονής.
Θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού
Ο υπερθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται συνήθως με αντιθυρεοειδικά φάρμακα (χρησιμοποιείται κυρίως η μεθιμαζόλη ή η προπυλοθιουρακίλη σε γυναίκες στο 1ο τρίμηνο της κύησης) που αναστέλλουν την παραγωγή των θυρεοειδών ορμονών. Εναλλακτική επιλογή είναι η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου με σκοπό να καταστραφούν τα κύτταρα που παράγουν τις ορμόνες. Σε σπάνιες περιπτώσεις όπου καμία από τις παραπάνω μεθόδους δεν είναι αποτελεσματική ή έχει σοβαρές παρενέργειες, μπορεί να γίνει χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς ή τμήματός του. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας θα εξαρτηθεί από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, την ηλικία, τις συνοδές παθήσεις και τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων.
Ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει και β-αποκλειστές σε συνδυασμό με τις παραπάνω θεραπείες με σκοπό να μειωθεί η δράση των θυρεοειδών ορμονών. Για παράδειγμα, οι β-αποκλειστές βοηθούν στην αντιμετώπιση της ταχυκαρδίας και του τρόμου στα χέρια.
Πηγή: Endocrineweb